Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
Nos commodius agimus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. An nisi populari fama? Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.
Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.